Verhaal verteld door Jose González op 14 december 2021, bewerkt en vertaald van het Spaanse origineel.
Mijn grootvader van vaderskant kwam als kind met zijn vader op een muilezel om het land te bewerken. Het land werd van top tot teen bewerkt met suikerriet. Het land was niet in bezit van de vader van mijn grootvader, hij was een dagloner in de landbouw. Elke dag dat ze stopten om te eten, aten ze in de schaduw van de custardappelboom. We hebben het over toen hij nog een kind was, begin 20e eeuw, en de custardappelboom was toen al groot, omdat hij veel schaduw gaf, waardoor veel mensen in de schaduw konden eten. De custardappelboom komt dus zeker uit de 19e eeuw. Precies uit wanneer weet ik niet, ik heb het hem nooit gevraagd. En het grappigste, of het beste, aan deze custardappelboom is dat hij nu meer produceert dan alle andere custardappelbomen die veel jonger zijn! Haha! Hoe weten we anders dat deze boom zo oud is? Omdat het uit een stenen muurtje komt! Het was onmogelijk om hier suikerriet te verbouwen. Hier is waarschijnlijk een zaadje ontkiemd van een custardappel die iemand heeft uitgespuugd. Toen het een beetje groeide, zag iemand het en entte deze specifieke variëteit op de stam, en hier staat het nu. Boven ons verbouwden ze suikerriet, onder ons verbouwden ze suikerriet, en hier in het midden, waar ze dat niet konden, staat de custardappelboom! Het is zoals ik altijd zeg over wat spontaan groeit: wat geen pijn doet, helpt! Mijn grootvader vertelde me dit verhaal meer dan eens. Maar ik denk dat ik het al veel vaker heb verteld dan hij! Ik vind het echt prachtig om bomen te hebben, fruitbomen, die zo oud zijn. Bij een boom die geen vrucht draagt, is het normaal om zo oud of zelfs veel ouder te zijn, maar bij een fruitboom is dat niet normaal, zo'n oude fruitboom is helemaal niet normaal. En vergeet niet, het is veel werk om zo'n enorme boom te hebben. Je moet helemaal naar boven klimmen. Je moet wel 12 keer per jaar in de boom klimmen! 8 keer om te oogsten, 3 keer om te bestuiven en één keer om te snoeien. Het is dus enorm veel werk per jaar. Maar het is prachtig. De boom is onbetaalbaar. Tegenwoordig maakt het niet uit welk fruit je kweekt, het meeste fruit wordt in rijen gekweekt in het leisysteem. Ze houden de bomen klein omdat ze productiever zijn, makkelijker te bewerken en makkelijker te mechaniseren. Dat is het tegenovergestelde hiervan. Het is het tegenovergestelde. Wat is beter? Dat moet ieder voor zichzelf zeggen. Ik bewaar dit.
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief
We plaatsen regelmatig verhalen over het werk van onze leden en de geschiedenis van de landbouw in Spanje. Wil je meer van die verhalen horen? Meld je dan aan voor onze e-mailnieuwsbrief.
Lees voor verzending eerst ons privacybeleid door.
Het lekkerste fruit dat de mens kent
Mark Twain noemde het 'de lekkerste vrucht die de mens kent', C.R. Markam beweerde dat 'wie deze vrucht niet heeft geproefd, niet weet wat fruit is' en Haenke kroonde hem ...
Fruitprijzen vergeleken met de jaren tachtig
José Gonzalez van Tropicultura in Motril vertelt over de huidige fruitprijzen vergeleken met de jaren 80, toen zijn grootvader boer was. Transcript De fruitprijs in deze regio, waar voornamelijk custardappels ...
De schaduw van de oude custardappelboom
Verhaal verteld door Jose González op 14 december 2021, bewerkt en vertaald van het Spaanse origineel. Mijn grootvader van vaderskant kwam als kind met zijn vader op een muilezel om ...
Boeren van 20 eeuwen
Ik heb het geluk dat ik in Andalusië woon, in Zuid-Spanje, waar ik werk met een fantastische groep kleine boeren met wie ik een coöperatie heb opgericht, Tierra y Libertad ...
Het verschil tussen regeneratieve en conventionele boomgaarden
Tierra y Libertad bezoekt José González bij Tropicultura in Jete, provincie Granada. In deze video zien we het grote verschil tussen zijn regeneratieve landbouwtechnieken en de conventionele technieken van zijn ...
