Groene en witte asperges zijn dezelfde groente. Het verschil is dat groene asperges bovengronds groeien – door de fotosynthese ontwikkelt de plant chlorofyl en krijgt hij zijn groene kleur – terwijl witte asperges tijdens hun groei “aangeaard” worden, waardoor ze uit het licht worden gehouden.

Asperges vinden hun oorsprong waarschijnlijk in het oostelijke Middellandse-Zeegebied en Afrika, waar zij voor het eerst als voedsel worden vermeld rond 5000 voor Christus. Het is een meerjarige plant die in het wild tot 1,5 meter hoog kan worden en dankzij de teelt in serre het hele jaar door te koop is – hoewel de beste oogsttijd in maart, april en mei is, wanneer hij in de open lucht kan worden geteeld. Asperges bevatten veel vitamine K, foliumzuur en B-vitaminen en zijn caloriearm.

De bereiding van asperges kan tijd kosten, maar dat is het waard vanwege de unieke smaak. Alvorens ze te schillen, was en droog je ze, zonder de tere punten te beschadigen. Een gemakkelijke manier om uit te vinden waar het zachte deel van de asperge begint, is door hem lichtjes te buigen. Hij breekt immers op de plek waar het meer vezelige, houtachtige deel eindigt.

Het woord broccoli komt van het Italiaanse brocco, dat “kleine spijker” of “spruit” betekent. Als lid van de kolenfamilie vindt de plant zijn oorsprong in het noordelijke en oostelijke Middellandse Zeegebied, waar de Romeinen vroege variëteiten teelden en verbeterden. Voor de beste groeiomstandigheden verkiest hij een warm boven een heet klimaat, met temperaturen van maximaal 25°C.

Broccoli wordt geroemd omwille van zijn gezondheidsvoordelen. Hij levert ons grote hoeveelheden vitamine C en K, samen met B-vitaminen, bètacaroteen en mineralen zoals mangaan. Voor de gezondste bereiding, stoomt u hem tot hij heldergroen en knapperig is, in plaats van hem te koken.

En gooi de steel niet weg! Dit deel is ook rijk aan voedingsstoffen en kan fijngesneden of gemalen worden als vulling voor taarten, quiche of gevulde pasta zoals ravioli en tortellini.

De Salustiana-sinaasappel werd voor het eerst geteeld in de regio Valencia en verscheen in 1950 als mutatie van het Comuna-ras ‘blonde’. Het is een goede sinaasappel voor sap, met een erg zoete smaak, dankzij de geringe hoeveelheid limonine die hij bevat. Ze is groter dan gemiddeld met een plattere vorm en een dunnere schil, en is meestal pitloos (of bevat zeer weinig pitten). De schil en het vruchtvlees hebben een minder intense kleur dan variëteiten als de Navel, en ze produceren een grote hoeveelheid sap.

De Salustiana is zeer gevoelig voor weersveranderingen en vooral voor kou, waarbij lage temperaturen de vruchten gemakkelijk kunnen beschadigen. De oogst begint in januari en het seizoen eindigt rond begin april.

Uit gezondheidsoogpunt staat deze sinaasappelsoort bekend om zijn hoge gehalte aan vezels, vitamine A, vitamine C en antioxidanten. Sinaasappelsap helpt bij de controle van een hoog cholesterolgehalte en hoge bloeddruk, en helpt lever en nieren te reinigen.